នៅឆ្នាំ ១៩៩១ ប្រទេសចិនត្រូវបានអញ្ជើញឱ្យចូលរួមក្នុងកិច្ចប្រជុំរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាស៊ានលើកទី ២៤ នៅទីក្រុងគូឡាឡាំពួ ដែលបានបើកដំណើរការកិច្ចសន្ទនារវាងចិន និងអាស៊ានជាផ្លូវការ។ ដោយមានកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នារបស់ភាគីទាំងពីរ កិច្ចសហប្រតិបត្តិការចិន-អាស៊ាន ទទួលបានការអភិវឌ្ឍន៍ជាជំហានៗ ហើយបានក្លាយទៅជាគំរូនៃកិច្ចសហប្រតិបត្តិការប្រកបដោយជោគជ័យ និងសកម្មបំផុតនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក។ នេះគឺមិនអាចបំបែកចេញពីការពិតដែលថាភាគីទាំងពីរតែងតែដាក់គ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងទំនាក់ទំនងបរទេសរបស់ពួកគេ; តែងតែដាក់មនុស្សជាមុន ហើយផ្តោតលើកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាក់ស្តែង។ តែងតែលើកតម្កើងស្មារតីនៃភាពជាដៃគូ និងធ្វើការរួមគ្នាដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមធំៗ។ តែងតែប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការអភិវឌ្ឍន៍បើកចំហ និងទទួលបានផលប្រយោជន៍ទៅវិញទៅមក និងឈ្នះ-ឈ្នះ។ តែងតែប្រកាន់យកស្ថានភាពរួម ព្រោះវាជារឿងសំខាន់ក្នុងការដាក់ភាពខុសគ្នា។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំមុន ដើម្បីប្រឈមមុខនឹងផលប៉ះពាល់នៃការរាតត្បាតនៃជំងឺរលាកសួតថ្មី ប្រទេសចិន និងអាស៊ានបានធ្វើការរួមគ្នា និងជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយទំនាក់ទំនងរវាងភាគីទាំងពីរកាន់តែមានភាពចុះសម្រុងគ្នា។ នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ស្ថានភាពប្រឆាំងការរីករាលដាលនៅក្នុងអាស៊ាននៅតែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ហើយការឆ្លងរាលដាលនៃមេរោគកាន់តែមានសម្ពាធកាន់តែខ្លាំងទៅលើការទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលរបស់ប្រទេសអាស៊ាន។ ការចែកចាយមិនស្មើគ្នានៃវ៉ាក់សាំងមកុដថ្មីជាសាកលបានបណ្តាលឱ្យបណ្តាប្រទេសអាស៊ានមិនអាចបង្កើនអត្រាចាក់វ៉ាក់សាំងបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស និងបង្កើតរបាំងការពារភាពស៊ាំ។