Optimalisatieanalyse van elektromagnetische afscherming echoïsche deur hinge_hinge kennis_tallsen 1

Door het bestaande artikel uit te breiden, zal ik een meer gedetailleerde analyse en uitleg geven van het probleem met gewone geluidsbestendige elektromagnetische schermdeuren en de voorgestelde oplossingen.

Het is bekend dat gewone geluiddichte elektromagnetische schermdeuren een grote zelfgewicht en afsluitende weerstand hebben. Bovendien zijn de scharnieren op deze deuren gemakkelijk vervormd en beschadigd, wat leidt tot onbevredigende geluidsisolatie en afschermingsprestaties. Om deze problemen aan te pakken, werd een uitgebreide studie uitgevoerd op de deur, scharnieren en scharnierassen. Driedimensionale modellering en eindige elementenanalyse werden gebruikt om de verdeling van stress, verplaatsing en veiligheidsfactoren van deze componenten te begrijpen.

Door de analyse van de verzamelde gegevens en grafische parameters werd de structuur opnieuw ontworpen en geoptimaliseerd om de sterkte van de scharnieren en scharnierassen te versterken. De sterkte van de scharnieras werd geïdentificeerd als bijzonder belangrijk voor de algehele prestaties van de deurbladtoepassingen.

Het ontwerpen van een geluiddichte schermdeur met gewichtsvermindering in gedachten was een van de primaire doelstellingen. Het frame van de deur is meestal gemaakt van rechthoekige stalen buis, met behulp van gewoon koolstofstaal en gevuld met houten planken voor extra isolatie. Om de effectiviteit van de geluidsisolatie te verbeteren en het gewicht van de deur te verminderen, werd thermische isolatie katoen met een dichtheid van 30 kg/m3 gebruikt als vulling, met een volume van 0,3 m3.

Na de initiële productie van de geluiddeurdeur werden verschillende problemen tijdens de inspectie geïdentificeerd. Ten eerste waren de scharnieren moeilijk om te draaien en geproduceerd abnormale geluiden. Ten tweede was de deurafsluitingsweerstand hoog en duurde het voor een langere periode. Om deze problemen aan te pakken, werd een uitgebreide analyse van de scharnieren van de S81 en S201 afzonderlijk uitgevoerd.

Onder ideale omstandigheden werd bewegingsanalyse uitgevoerd op het S81 -scharnier. Er werd waargenomen dat wanneer het deurblad en het deurkozijn een hoek van ongeveer 25 ° vormden, de weerstand begon te verschijnen tijdens de slotactie. Terwijl de deur bleef sluiten, was een hogere kracht nodig om deze volledig te sluiten. Wanneer het S201 -scharnier werd gebruikt in plaats van het S81 -scharnier, was het probleem aanzienlijk verbeterd. Het S201 -scharnier bleek minder kracht te vereisen en had een kortere duur van krachttoepassing tijdens het deurafsluitingsproces.

Op basis van deze observaties werd geconcludeerd dat de structuur van het S201 -scharnier redelijker en beter geschikt was voor werkplekken die grote deurslotkrachten en superieure afdichting en geluidsisolatie vereisen.

Vervolgens werd een gedetailleerde sterkte -analyse uitgevoerd op de S81 -scharnierstructuur. Het 3D -solide model van het scharnier werd gemaakt met behulp van SolidWorks -software en materiaaleigenschappen werden gedefinieerd. Eindige elementanalyse werd uitgevoerd op het scharnier om de sterkte ervan onder verschillende belastingen en werkomstandigheden te begrijpen.

De analyse toonde aan dat het maximale spanningspunt plaatsvond op de scharnieras, dicht bij het beperkingsuiteinde, met een waarde van 231MPa. Dit overtrof de toegestane spanningslimiet, hetgeen de noodzaak van materiaal en structureel herontwerp aangeeft. De bovenste scharnieras had ook de minimale veiligheidsfactor, wat duidt op een behoefte aan verbetering.

De bovenste en onderste scharnieren bleken te voldoen aan de sterkte -eisen, terwijl de scharnierassen optimalisatie vereisten. De bovenste scharnieras werd opnieuw ontworpen door de diameter te verhogen van 9,5 mm tot 15 mm, resulterend in een maximaal spanningspunt van 101MPa en een veiligheidsfactor groter dan 2. De onderste scharnieras was ook verdikt tot 15 mm en voldeed aan de sterkte- en veiligheidseisen.

Verificatie van de scharniersterkte toonde aan dat zowel de bovenste als de onderste scharnieren aan de werkelijke behoeften voldeden, met maximale stresspunten van respectievelijk 29MPa en 22MPa.

Concluderend identificeerde deze studie met succes de problemen met gewone geluidsbestendige elektromagnetische schermdeuren en voorgestelde oplossingen. Door een uitgebreide analyse waren de sterkte en betrouwbaarheid van de scharnieren en scharnierassen verbeterd, waardoor aan de vereiste normen voldeed. Deze verbeteringen dragen bij aan de algehele prestaties en effectiviteit van geluidsisolatie en afscherming in schermdeuren.