3. Viðeigandi stefna og afskipti ríkisstjórna ýmissa landa munu halda áfram að hafa áhrif á alþjóðaviðskipti og efnahags- og viðskiptabataferli eftir faraldurinn. Diplómatísk átök milli sumra helstu hagkerfa og núverandi erfiðleikar sem fjölþjóðaviðskiptakerfið stendur frammi fyrir o.s.frv., geta haft hemjandi áhrif á alþjóðleg viðskipti. Að auki getur viðleitni allra aðila til að stuðla að sjálfbæru bataferli með meiri félagslegum og umhverfislegum áhrifum haft áhrif á núverandi alþjóðaviðskiptamódel.
4. Alheimsskuldastigið er að hækka, sem veldur óstöðugleika í þjóðarbúskapnum. Meðan á nýrri lungnabólgufaraldurskreppu stendur, geta ríkisstjórnir ýmissa landa í því skyni að viðhalda hagkerfinu og viðbótarskuldum leitt til fjármálaóstöðugleika. Jafnvel þó að ekki sé um allsherjar skuldakreppu að ræða, getur aukning skulda og greiðsluskuldbindingar valdið óstöðugleika í hagkerfi heimsins. Sérhver vaxtahækkun mun setja þrýsting á innlendar og einkalántökur og hafa neikvæð áhrif á fjárfestingar og alþjóðleg viðskipti, sérstaklega í þróunarríkjum með takmarkað svigrúm í ríkisfjármálum.
5. Neysluþróun neytenda getur tekið varanlegum breytingum. Meðan á COVID-19 heimsfaraldri stendur hefur hegðun neytenda tekið miklum breytingum. Eftirspurn í sumum greinum hefur aukist, eins og heilbrigðisvörur, stafræna þjónustu, fjarskipti og heimilisskrifstofubúnað, en eftirspurn í öðrum geirum hefur minnkað, eins og flutningatæki, millilandaferðir og gistiþjónustu. Verði einhverjar af þessum breytingum viðvarandi munu þær hafa áhrif á eftirspurn neytenda eftir erlendri vöru og þjónustu.
Breyttu markaði og tungumál